คำควบกล้ำ ร ล ว

คำควบกล้ำ ร ล ว คำควบกล้ำ คำควบกล้ำ คือ พยัญชนะสองตัวที่เขียนเรียงกัน และใช้สระเดียวกัน อยู่ในตำแหน่งต้นพยางค์ เมื่ออ่านออกเสียง จะต้องอ่านควบเป็นพยางค์เดียวกัน โดยเสียงวรรณยุกต์ก็จะผันตามเสียงพยัญชนะตัว คำควบกล้ำ คำควบกล้ำ หมายถึง พยัญชนะสองตัวเขียนเรียงกันอยู่ต้นพยางค์ และใช้สระเดียวกัน เวลาอ่านออกเสียงกล้ำเป็นพยางค์เดียวกัน

คำควบกล้ำ คำที่มี ร เป็นคำควบกล้ำ คือ คำที่อ่านออกเสียงพยัญชนะต้น ทั้งสองตัวหน้าเป็นเสียงกล้ำพร้อมกัน มี กร- ขร- คร- ตร- ปร- พร- เช่น · พยัญชนะต้นควบกับ ล ได้แก่ เปล่า ปลีก คลาน คลุก เคล้า เปลี่ยนแปลง กลบ

คำควบกล้ำ คำควบกล้ำ หมายถึง พยัญชนะสองตัวเขียนเรียงกันอยู่ต้นพยางค์ และใช้สระเดียวกัน เวลาอ่านออกเสียงกล้ำเป็นพยางค์เดียวกัน เสียงวรรณยุกต์ของพยางค์นั้นจะผันเป็นไปตามเสียงพยัญ คำควบกล้ำ คือ พยัญชนะสองตัวเขียนเรียงกันอยู่ต้นพยางค์ และใช้สระเดียวกัน โดยอ่านออกเสียงควบเป็นพยางค์เดียว พร้อมกับผันเสียงวรรณยุกต์ตามพยัญชนะตัวหน้า เรียกอีกอย่างว่าอักษรควบ